Commissie: Kinderdagverblijf
Categorie: Geldzaken
Jaartal: 2015
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
2008-KIN08-0044
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Een verplichte automatische incasso en het eerder innen van facturen mag niet. De Algemene Voorwaarden en het huisreglement staan geen andere wijzigingen toe dan veranderingen in prijs, dus ook geen veranderingen in de manier van betalen.
Tussen de consument en de ondernemer gelden drie overeenkomsten betreffende de opvang van drie kinderen. In geschil is de vraag of de ondernemer binnen de tussen partijen geldende overeenkomsten de betalingsvoorwaarden eenzijdig mag wijzigen. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt samengevat en in hoofdzaak als volgt. Met ingang van 1 januari 2008 heeft de ondernemer eenzijdig de betalingsvoorwaarden gewijzigd in die zin dat automatische incasso verplicht is gesteld en tevens betaling aan het begin van de maand. De consument is van mening dat consumenten in het algemeen het recht hebben te kiezen tussen betaling per automatische incasso en betaling per acceptgiro en ook dat consumenten in het algemeen pas hoeven te betalen als de prestatie is geleverd, in dit geval aan het eind van de maand. Nadat de consument had geweigerd een machtiging tot automatische incasso af te geven voerde de ondernemer een boete in van € 25,– per maand. De consument vindt deze maatregel buitenproportioneel en wil graag weten welke prestatie de ondernemer levert om dit bedrag in rekening te kunnen brengen. Toen bleek dat de consument en de ondernemer niet tot een vergelijk konden komen heeft de consument de ondernemer gevraagd welke stappen hij nog kon ondernemen. De ondernemer heeft de consument toen slechts gewezen op de Klachtencommissie Kinderopvang en ten onrechte niet op de Geschillencommissie. De consument voelt zich hierdoor op het verkeerde been gezet en is van mening dat de indiening van het geschil bij de commissie daardoor onnodig vertraging heeft opgelopen. De consument heeft ter zitting nog verklaard dat hij aanvankelijk niet rechtstreeks aan de ondernemer betaalde. Nadat het betalingssysteem was gewijzigd en rechtstreeks aan de ondernemer moest worden betaald heeft de consument aanvankelijk automatische incasso toegestaan. Na een paar blunders van de kant van de ondernemer heeft de consument de machtiging ingetrokken. De ondernemer bracht daarop € 5,– per maand in rekening voor het betalen per acceptgiro. Deze situatie bestaat naar schatting van de consument sinds eind 2005. De consument had zich hierbij node neergelegd, maar vindt dat de ondernemer met de nieuwe maatregelen per 1 januari 2008 te ver gaat. Voorts heeft de consument verklaard dat in het huisreglement, zoals dat van kracht was voor 1 januari 2008, geen betalingsvoorwaarden waren opgenomen waarmee automatische incasso en betaling aan het begin van de maand verplicht werden. De consument verlangt de mogelijkheid om per acceptgiro te blijven betalen, als de prestatie is geleverd, derhalve tegen het eind van de maand. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer luidt samengevat en in hoofdzaak als volgt. Met ingang van 1 januari 2008 is het huisreglement gewijzigd. Dit nieuwe huisreglement is in september 2007 aan alle ouders toegezonden met een begeleidend schrijven. In artikel 21 lid 3 van het nieuwe huisreglement is opgenomen dat alle facturen worden geïnd middels automatische incasso. In het begeleidend schrijven staat nog eens extra vermeld dat automatische incasso vanaf 1 januari 2008 verplicht is. De ondernemer heeft deze mailing verstuurd in september 2007 om klanten die niet accoord wilden gaan met de nieuwe voorwaarden de gelegenheid te bieden om voor 1 januari 2008 de overeenkomst te beëindigen. Toen bleek dat niet alle klanten bereid waren een machtiging af te geven heeft de ondernemer besloten om aan klanten die ervoor kiezen geen machtiging af te geven maandelijks € 25,– administratiekosten in rekening te brengen. De ondernemer heeft ervoor gekozen de extra administratiekosten op deze manier te verhalen op degenen die de kosten veroorzaken en niet door middel van een algemene prijsverhoging om te slaan over de klanten die wel een machtiging hebben afgegeven. De ondernemer acht het heel gebruikelijk dat het huisreglement wijzigt gedurende de looptijd van de overeenkomst en wijst erop dat in het huisreglement is opgenomen dat men schriftelijk op de hoogte wordt gesteld als het huisreglement wijzigt. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. Bepalend voor de verhouding tussen partijen is hetgeen zij met elkaar zijn overeengekomen. In de tussen partijen gesloten overeenkomsten zijn Algemene Voorwaarden van toepassing verklaard alsmede het huisreglement van de ondernemer. In de overeenkomsten, noch in de Algemene Voorwaarden, noch in het huisreglement is voorzien in een wijziging van hetgeen partijen met elkaar zijn overeengekomen, anders dan een wijziging van de prijs. De commissie heeft geen kennis kunnen nemen van het huisreglement zoals dat gold ten tijde van het tot stand komen van de overeenkomsten en heeft derhalve de stelling van de consument, dat geen betalingsvoorwaarden waren opgenomen betreffende wijze en het tijdstip van betalen, niet kunnen controleren. Uit de brief van september 2007 waarin de ondernemer de wijziging in de betalingsvoorwaarden toelicht blijkt echter dat met ingang van 1 januari 2008 (het in werking treden van het nieuwe huisreglement) een verplichting wordt ingevoerd om per automatische incasso te betalen en voorts dat het innen van de facturen wordt vervroegd van de 29e naar de 3e van de maand waarin de opvang wordt genoten. Daaruit blijkt voldoende dat een wijziging wordt aangebracht in uitdrukkelijk dan wel stilzwijgend overeengekomen betalingsvoorwaarden. Nu de overeenkomst en de toepasselijke voorwaarden en huisregels niet uitdrukkelijk voorzien in een wijziging van de betalingsvoorwaarden zijn partijen gebonden aan hetgeen zij met elkaar zijn overeengekomen dan wel hetgeen tussen partijen zo gebruikelijk was dat gesproken kan worden van een stilzwijgende overeenkomst. De commissie stelt vast dat betaling per acceptgiro tegen het eind van de maand waarin de opvang wordt genoten tussen partijen gebruikelijk was. De ondernemer moet de tussen partijen bestaande betalingsvoorwaarden nakomen. De commissie acht het voorts niet onredelijk dat de ondernemer kosten in rekening brengt bij een voor hem duurdere betaalwijze. Sinds eind 2005 betaalt de consument daarvoor € 5,– per maand. Nu de consument heeft gesteld noch aangetoond dat hij daartegen bezwaar heeft gemaakt stelt de commissie vast dat hij daarmee heeft ingestemd. De verhoging naar € 25,– per maand mist evenwel elke grondslag. Gelet op het voorgaande is de commissie van oordeel dat de ondernemer niet gerechtigd was de bestaande betalingsvoorwaarden eenzijdig te wijzigen. De klacht is derhalve in hoofdzaak gegrond. Ter zake de klacht dat de ondernemer de consument onvoldoende informatie zou hebben verschaft over de hem ter beschikking staande procedures merkt de commissie op dat in de Algemene Voorwaarden en op de website van de ondernemer melding wordt gemaakt van de mogelijkheid een geschil aan de commissie voor te leggen. Daarmee heeft de ondernemer voldoende aan zijn informatieplicht voldaan. Dit klachtonderdeel is derhalve ongegrond. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing De ondernemer moet de tussen partijen bestaande betalingsvoorwaarden nakomen. Dat wil zeggen betaling per acceptgiro, tegen het eind van de maand waarin de opvang wordt genoten. De ondernemer mag daarvoor € 5,– kosten in rekening brengen. Eventueel door de consument sinds 1 januari 2008 in dit kader ten onrechte betaalde bedragen dient de ondernemer aan de consument terug te betalen. Bovendien dient de ondernemer overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 50,– aan de consument te vergoeden ter zake van het klachtengeld. Overeenkomstig het reglement van de commissie is de ondernemer aan de commissie als bijdrage in de behandelingskosten van het geschil een bedrag verschuldigd van € 50,–. Het meer of anders verlangde wordt afgewezen. Aldus beslist door de Geschillencommissie Kinderopvang op 12 juni 2008.